Η Αμερικανική Ναυτική Δύναμη ξεκινάει κοινά προγράμματα με ιδιωτικές εταιρείες με σκοπό να ανταποκριθεί σε μια λειτουργική ανάγκη που αναφέρεται στην βιβλιογραφία του Πενταγώνου ως “μικρά αυτόνομα οχήματα επιφανείας” (small Unmanned Surface Vehicle – sUSV). Σύμφωνα με την ανακοίνωση που εξέδωσε η Μονάδα Πρωτοβουλίας Άμυνας (Defense Initiative Unit – DIU), η υπηρεσία αναζητά “μικρά αυτόνομα οχήματα επιφανείας, ικανά να επιχειρούν αυτόνομα για εκατοντάδες μίλια εντός εχθρικών Ζωνών Άρνησης και Αντιπρόσβασης Περιοχής.”
More information: https://www.esc.guide/martac
Η προσπάθεια, που ονομάζεται Production-Ready, Inexpensive, Maritime Expeditionary (PRIME), επικεντρώνεται στην μαζική ανάπτυξη αμερικανικών αυτόνομων ρομποτικών USV. Οι επιθυμητές απαιτήσεις προβλέπουν επίσης ότι τα οχήματα θα είναι ικανά να μεταφέρουν φορτία βάρους 450 κιλών (1000 λιβρών) σε απόσταση 500-1000 ναυτικών μιλίων και να αναπτύσσουν ταχύτητες των 35 κόμβων.
Στο κομμάτι του λογισμικού, η Υπηρεσία αναφέρει πως είναι απαραίτητη η αυτόνομη λειτουργία του οχήματος και η αυτόματη μεταφορά δεδομένων μάχης σε επανδρωμένες πλατφόρμες. Το όχημα είναι αναγκαίο να επιχειρεί σε ένα περιβάλλον όπου δεν υπάρχει πρόσβαση σε συστήματα πλοήγησης μέσω δορυφόρου (GNSS), στο οποίο τα sUSV πρέπει να προσαρμοστούν για να λειτουργήσουν. Η Υπηρεσία τονίζει πως συνίσταται η συνεργασία πολλών ιδιωτικών εταιρειών μαζί με σκοπό να αναπτυχθούν πολυάριθμες μονάδες USV.
Κατά τη διάρκεια της περσινής έκδοσης του UxS IBP, παρακολούθησαν επιδείξεις που περιλάμβαναν το MARTAC T-38 Devil Ray εξοπλισμένο με το AeroVironment SwitchBlade 300 UAS. Επίσης, κατά τη διάρκεια της περσινής άσκησης, είδαμε επίσης το Ναυτικό των ΗΠΑ να επιδεικνύει για πρώτη φορά οπλισμένα sUSV. Το Ναυτικό τροποποίησε ένα Ship Deployable Seaborne Target (SDST) για να μεταφέρει ένα εκρηκτικό φορτίο το οποίο προκάλεσε την κρούση έναντι εχθρικού στόχου.
Η Κεντρική Διοίκηση των Ναυτικών Δυνάμεων των ΗΠΑ (NAVCENT) συνεχίζει να προωθεί μοντέλα δικτυοκεντρικών επιχειρήσεων σε ναυτικό περιβάλλον μάχης, χρησιμοποιώντας το παράκτιο πολεμικό πλοίο USS Indianapolis (LCS 17) κατηγορίας Freedom ως βάση και κέντρο διοίκησης για μια σειρά από μη επανδρωμένα συστήματα κατά τη διάρκεια ασκήσεων βολών με ζωντανά πυρά στα διεθνή ύδατα του κεντρικού Αραβικού Κόλπου.
Η άσκηση Digital Talon 2.0, παρουσίασε την «επανδρωμένη-μη επανδρωμένη ομάδα» συνδυάζοντας το πλοίο ”Ινδιανάπολη”, τρία μη επανδρωμένα οχήματα επιφανείας και ένα μη επανδρωμένο αεροσκάφος για να δημιουργήσουν μια ενιαία κοινή μονάδα μάχης και αυτό που είναι γνωστό ως «δίκτυο μάχης» που παρέχει δεδομένα στόχευσης σε όλες τις μονάδες που συμμετέχουν στην άσκηση.
Η Task Force 59 του NAVCENT – η πρώτη μη επανδρωμένη ομάδα Task Force με ενσωματωμένη τεχνητή νοημοσύνη του Ναυτικού – συνεργάστηκε με το Indianapolis για να επιδείξει την ικανότητα των μη επανδρωμένων πλατφορμών να συνδυάζονται με παραδοσιακές μονάδες μάχης του Πολεμικού Ναυτικού. Οι επανδρωμένες και μη επανδρωμένες ομάδες εντόπισαν, στόχευσαν και κατέστρεψαν προσομοιωμένες εχθρικές δυνάμεις στη θάλασσα.
Σε πολλαπλά γεγονότα κρούσης στόχων επιφανείας, ένα μη επανδρωμένο σκάφος επιφανείας T-38 Devil Ray (USV), εξοπλισμένο με περιφερόμενο πυρομαχικό Switchblade, σημείωσε επιτυχώς απευθείας χτυπήματα στο σκάφος στόχου.